Een
blik vanaf de toren van Dordrecht.
Het
is de vroege morgen van maandag 19 november 1421. Het gonst van de geruchten in
Dordrecht. Er is vannacht iets rampzaligs gebeurd in de Grote Waard.
Nieuwsgierig
besluiten we een hoge plaats te zoeken om met eigen ogen waarneming te doen. We
openen het deurtje naar de torentrappen van de Grote Kerk in Dordrecht. We zijn
alleen in ons geplande onderzoek. Hol klinken onze voeten in de nauwe
torenruimte. We volgen de eindeloze traptreden naar boven. Happend naar adem
openen we de laatste deur naar de buitenwereld. Na de donkere torentrap
knipperen we met onze ogen tegen het morgenlicht.
Even
moeten we ook wennen aan de hoogte en het duizelt ons. Onze ogen speuren de
omgeving af. Overal in het landschap zien we linten van water stromen. Geladen
bootjes naderen over het water. Mensen gaan aan land en bewegen zich naar de
geopende Vuilpoort aan de zuidwestzijde van Dordrecht. Wat is er gebeurd? Dat
wordt niet zichtbaar. In de verte moeten de dijken zijn doorgebroken. In onze
gedachten vormt zich een beeld daarvan. Het grijpt ons aan. De emotie laat een
huivering door ons heen gaan.
Drs.
J.P. Bijl, Strijen.